Met een lach en een traan
1 mei 2017 - Darwin, Australië
Kun je mij vertellen, waarom niets gewoon kan blijven zoals het is?
Ik heb vaak veel moeite met veranderingen. Dat komt omdat ik mij snel hecht aan mensen/dingen. Zo heb ik een tas vol met prulletjes die ik wil bewaren, omdat dit herinneringen bij me naar boven haalt. Alle herinneringen komen naar boven.
Huilen. Soms moet het gewoon even, en dat mag. Ik ben vrij emotioneel en kan mensen overladen met gekkigheid, positiviteit en blijdschap. Daarnaast wil je mij niet meemaken als ik verdriet heb of boos ben (oneerlijkheid-hou-ik-niet-van). Ik heb geleerd om soms mijn mond maar te houden over mijn irritaties of verdriet. Veel liever wil ik een open en positief persoon zijn. Want JIJ bent tenslotte degene die het beeld schetst, dat anderen van jou hebben.
Maar soms kan ik dingen gewoon niet los laten en heb ik het liefst dat alles blijft zoals het was. Al die lieve mensen die ik heb ontmoet, steeds weer afscheid nemen. Dit is nooit makkelijk geweest en dat zal het ook nooit worden. Even slikken en weer door Sabine. Zet die kraan achter je oogjes maar even dicht.
Mijn hoofd vol herinneringen, hart vol liefde en een boek vol verhalen. Het Australië boek gaat na morgen dicht. Dan zit het er op. 6 maanden Australië, 5 weken Nieuw Zeeland. De boeken gaan dicht en ik kan niets anders dan trots op mijzelf zijn. Mijn zelfgemaakte boeken, de beste die ik heb gelezen sluit ik af. Met een lach en een traan.
Woensdag stap ik weer uit het vliegtuig, dit keer op Bali. Vol spanning en enthousiasme. Dat het maar weer een goed boek mag worden.
Ik heb vaak veel moeite met veranderingen. Dat komt omdat ik mij snel hecht aan mensen/dingen. Zo heb ik een tas vol met prulletjes die ik wil bewaren, omdat dit herinneringen bij me naar boven haalt. Alle herinneringen komen naar boven.
Huilen. Soms moet het gewoon even, en dat mag. Ik ben vrij emotioneel en kan mensen overladen met gekkigheid, positiviteit en blijdschap. Daarnaast wil je mij niet meemaken als ik verdriet heb of boos ben (oneerlijkheid-hou-ik-niet-van). Ik heb geleerd om soms mijn mond maar te houden over mijn irritaties of verdriet. Veel liever wil ik een open en positief persoon zijn. Want JIJ bent tenslotte degene die het beeld schetst, dat anderen van jou hebben.
Maar soms kan ik dingen gewoon niet los laten en heb ik het liefst dat alles blijft zoals het was. Al die lieve mensen die ik heb ontmoet, steeds weer afscheid nemen. Dit is nooit makkelijk geweest en dat zal het ook nooit worden. Even slikken en weer door Sabine. Zet die kraan achter je oogjes maar even dicht.
Mijn hoofd vol herinneringen, hart vol liefde en een boek vol verhalen. Het Australië boek gaat na morgen dicht. Dan zit het er op. 6 maanden Australië, 5 weken Nieuw Zeeland. De boeken gaan dicht en ik kan niets anders dan trots op mijzelf zijn. Mijn zelfgemaakte boeken, de beste die ik heb gelezen sluit ik af. Met een lach en een traan.
Woensdag stap ik weer uit het vliegtuig, dit keer op Bali. Vol spanning en enthousiasme. Dat het maar weer een goed boek mag worden.
Nog even Bali, en Dan zeker lekker naar NL.Geniet nog maar, weet je nu voor de toekomst wat je gaat doen.
Of nog even nadenken, het leven is niet altijd feesten hoor.
Maar nu even niet, Groeten Jos.
Groetjes,
Adriënne
liefs mama
heb al je berichten tot nu toe gelezen en er van genoten !
je doet het toch maar en je maakt er echt wat van, je mag trots op jezelf zijn.
veel plezier op Bali en de resterende reisbestemmingen en natuurlijk weer veilig terug naar huis.
Groet Rob & Jose
Liefs Jolina