Stop met plannen! Of wijzig je plannen, de leukste dingen gebeuren spontaan

Dag lieve lezers, hier ben ik weer!

Inmiddels woon ik twee weken in Melbourne, wat vliegt de tijd. Ik moet zeggen dat ik eigenlijk wel van de planning ben. Heel gek, want ik dacht altijd dat ik dat juist niet was. Af en toe ben ik namelijk wat chaotisch (ik zie jullie nu al ja knikken). Dat ik wat chaotisch ben, blijkt wel uit de 5 verschillende briefjes die ik nu al heb gemaakt over hoe ik de komende maanden ga invullen. Ik was van plan om The Great Ocean Road te doen rond december, dan is het namelijk lekker weer. En ik was van plan om de eerste week al een 2e baantje te vinden. En ik was ook van plan om niet te veel chocola te gaan kopen. Kortom: dit is me tot nu toe niet helemaal 100% gelukt. 

Nadat ik afscheid heb genomen van Mariska en de jongens, ben ik met de trein naar mijn nieuwe huisje gegaan! Ik had er zin in, klaar voor een nieuwe start. Samen met Anaelle woon ik met 10 jongens in een soort van ghosthouse. Het huis is namelijk meer dan 100 jaar oud en dat kun je aan de buitenkant wel zien. Er wonen 2 Fransen, 2 Australiërs, 2 Chinezen, 2 Indiërs, 1 Thai, 1 Italiaan en 1 iemand die we nooit zien. Dus zeker multicultureel. En mijn vooroordelen over Aziaten, die zijn zo goed als weg. Misschien heb ik geluk, maar ze zijn allemaal hartstikke gezellig! Als ik student zou zijn, dan zou ik niet in dit huis kunnen leven (veeeel te veel afleiding). 

De eerste week ben ik druk bezig geweest. Boodschappen doen, dingetjes kopen zoals kledinghangers en een fiets, een baan gezocht met mijn gayfriend Max, naar een museum geweest met een huisgenootje, naar de Melbourne Cup Day gaan kijken, een huisfeestje gehad, een free walking tour gedaan, naar het strand geweest met Anaelle, werken voor Ubereats (eten rondbrengen op de fiets), halloween gevierd met wat Nederlandse meiden, naar de bioscoop geweest (The Girl On The Train, zeker een aanrader als je tegen thrillers kunt!!). Je snapt het al, te veel om over te schrijven. Genoeg om foto's over te delen:

​

Zo. Dat was mijn eerste week nog maar. En dan moet ik nog beginnen aan mijn tweede week. Vorige week zaterdag heb ik via Facebook een groepje van 4 gevonden, die nog iemand zochten om een tripje mee te doen langs The Great Ocean Road. Dit is een mooie route langs de zuidkust van Australië. Deze trip stond al op mijn lijstje, ik was van plan dit in december (lekkerder weer) te gaan doen. Maar ik wist nog niet met wie. Wel wist ik dat ik het graag met Nederlanders wilde doen, en dan het liefst gemengd. Ik heb er even over nagedacht en besloten om mee te gaan! De volgende dag heb ik mijn nieuwe reisgenootjes ontmoet. Siebren (25), Fabian (24), Merel (22) en Lotte (22) zijn alle vier backpackers. Hele gezellige backpackers! Het klikte gelijk en we zijn eerst maar wat fruit gaan halen op de markt voor de eerste twee dagen. De volgende dag (maandag) zouden we namelijk al vertrekken. Op de markt zijn we al gelijk opgelicht.. Ja de rode briefjes zijn hier niet 10$ maar 20$. Zonder dat we het door hadden, hebben we een zak appels voor 16$ gekocht! Achteraf gezien konden we er eigenlijk wel om lachen, maar het werd ook duidelijk dat we allemaal low budget willen reizen. Dat kwam goed uit, we hadden een campervan gehuurd zodat we primitief konden gaan kamperen. Hieronder een samenvatting van de geweldig leuke trip:

Maandag

's Ochtends komen mijn reisgenootjes me ophalen met de campervan. We gaan eerst wat boodschappen doen en rijden vervolgens langs een aantal mooie strandjes. Het weer wordt steeds beter naarmate de dag vordert. Als eindbestemming hebben we een gratis camping in Lorne. Het is een prachtig plekje in het bos, met alleen een wc en een regenton om water uit te halen. Ik en de mannen gaan hout zoeken voor het kampvuur, Lotte en Merel zijn in actie voor het diner. Na heerlijk gegeten te hebben, begint het toch wel fris te worden. Gelukkig hebben we een kampvuur waar we gezellig bij kunnen zitten met een drankje en drie Duitsers die ons komen vergezellen. 's Avonds slaap ik met Lotte in de campervan, de rest in de tent. We slapen op een plank met een klein matrasje erover, niet erg comfortabel. Maar dat is beter dan in de koude tent!

Dinsdag

Ons doel van de dag is: tosti's bakken! We gaan vandaag naar de Twelve Apostles, maar eerst willen we graag ergens lunchen. In Australië zijn er veel openbare plekken waar BBQ's / bakplaten staan. Na een tijd rijden, hebben we nog geen plekje gevonden. Dan maar een gewone boterham en op naar de Twelve Apostles! Wauw wat is het mooi. Een hele brug vol met Chinezen, ja echt het leek net de chinese muur. Maar buiten al dat toerisme is het uitzicht prachtig. Hierna rijden we naar Port Campbell waar we voor het eerst op een betaalde camping slapen. Toilet- en douchevoorzieningen zijn de 10$ per persoon meer dan waard. Drie vrienden van Siebren en Fabian komen ook naar de camping, en 's avonds zitten we met nog een stel uit Nieuw Zeeland om een groot kampvuur. Ik heb heel de avond met de Nieuw Zeelandse dame gepraat, erg gezellig! Aan het eind van de avond kruip ik in de tent met Lotte en Siebren. 

Woensdag

Vandaag rijden we naar Halls Gap in The Grampians. Eindelijk vinden we dan een plekje aan het meer waar we tosti's kunnen bakken. Hierna rijden we naar het nationale park bij Warrnambool: Tower Hill. We zien kangoeroes, een koala met een baby en zelfs een slang! Wat een mooi park waar deze dieren in alle vrijheid kunnen leven. Vervolgens rijden we naar The Grampians, een lange rit maar zeker de moeite waard. Het begint te schemeren, wat betekent dat de kangoeroes tot leven komen. Wat hadden we een plezier in de auto en wat was het af en toe schrikken als er een kangoeroe over de weg sprong! Rond 22 uur zitten we dan eindelijk aan onze welverdiende hamburger op een gratis camping. De andere camping gasten hebben wat last van ons, dus we besluiten na een uur maar naar bed te gaan.

Donderdag

Na heerlijk geslapen te hebben in de tent met Fabian en Merel, hebben we vandaag een dagje in The Grampians. We gaan The Pinnacle route lopen, dus op naar de top van dit mooie gebergte. Het is warm en we lopen veel, we maken mooie foto's en genieten van alles wat we zien. De rotsblokken die scheef staan en toch niet omvallen. De enorme watervallen. En de natuur die met rust gelaten wordt. Deze dag is meer dan de moeite waard. We rijden aan het eind van de dag naar Casterton, waar we op de camping slapen. Ik en Siebren gaan eerst naar een pub in de buurt, daar werkt namelijk de baas van de camping en daar moet je dus betalen. Onze tweede betaalde camping heeft ons maar 26$ totaal gekost! De baas dacht namelijk dat we met z'n tweeën gingen kamperen, tja waarom zouden we er wat van zeggen. We hebben nog maar één pitje om op te koken, dus met wat creativiteit hebben we lekker rijst met saté gegeten. Deze avond zitten we onder het genot van een biertje in de campervan. 

Vrijdag

Vandaag is de een na laatste dag. We beginnen de dag met noedels, want we hebben niets anders. Het wordt een zonnige dag dus op naar het strand! Hier genieten we van het uitzicht en de rust. Tegen de avond aan vertrekken we naar Kingston. Het begint te regenen, maar net op tijd vinden we een camping vlakbij het strand. We drinken nog wat in de campervan en bekijken alle mooie foto's die we hebben gemaakt. Dan gaan we in een typisch Australische pub dineren. Het eten smaakt verrassend goed! Onze laatste avond brengen we door in de campervan, kletsen kletsen en nog eens kletsen. 's Nachts slaap ik gelukkig in de van, het waait zo hard dat ik voor geen goud in de tent wil. 

-

Zaterdag

De laatste dag. Oeps. We hebben ons vergist. Het blijkt dat we de campervan om 12 uur moeten inleveren in Adelaide in plaats van 15 uur. Nog drie uur rijden en dan zijn we in Adelaide. Eenmaal aangekomen krijgen we gelukkig geen extra kosten voor het te laat inleveren. We ruimen de rotzooi in de van op, wassen hem nog even en dan nemen we afscheid van onze grote vriend. En van elkaar. Wat was het een TOP week met mooie herinneringen. We zien elkaar over 3 jaar en kijken of onze toekomstvoorspellingen zijn uitgekomen. Of misschien komen we elkaar nog tegen tijdens het backpacken, laten we het hopen!

Het is nu al bijna 2 uur 's nachts hier. Een blog schrijven kost toch meer moeite dan je denkt. Maar ik vind het natuurlijk hartstikke leuk om jullie op de hoogte te houden, dus tot snel!! En slaap lekker